سجده های فاطمه شـب زنده دارم می كند          مِهر او زیباتر از فصــل بــهارم می كند

هرچه دارم از دعای مـادرم دارم كه او          با دعـایش لطف زهـرا را نثـارم می كند

من همانم كه نبودم شـیئ مــذكوری ولی          فیضِ حُبُّ الفاطمه کوثــر تبــارم می كند

اوست تنها مادری كه در مســیر بـندگی          با قـیـام خویش یــار ذوالـفـقــارم می كند

مادرِ طاووسِ جنّت كیست غیر از فاطمه          اوست همچون دانه درمحشر شكارم می كند

تــــا قیـامت هـست كار انـبـیا تقـدیس او          مصـطفی فرمود: زهـرا با وقارم می كند

خطــــبۀ مـردانه اش درس تـولّا می دهـد          با حـمایت از ولایـت حق مـدارم می كند

گفت رهبر: احترام مادر ما واجب است          احتـرام اوســت صاحب اقـتـدارم می كند

رمزِ این سال حماسی هست سال فاطمی          آنـــكه بــــر سینـه مدال افـتخارم می كند

دولــــت دلــدار مـی آید به فـصل انـتـقـام          انتظـارِ یــار پُـر صبـر و قـرارم می كند

كعبه را یك روزه می پیـماید او تا كربلا          عاقبــت روزی بـكامم روزگـارم می كند